ilaç rehberi enerji
Altay
�ye Giri�i
 
 
60'lý yýllarýn efsane ismi… "Volkswagen Aytekin"
 
      O sadece Altay’da oynamýþ bir futbolcu deðil, o günümüzdeki “profesyonellik” anlayýþýný inatla reddeden kendi deyimiyle “Altay kültürüyle yetiþmiþ, oðlunun adýný bile Altay koyacak kadar gerçek bir Altay sevdalýsý..”

      Tesadüfen karþýlaþýyoruz kendisiyle, o gün ayaküstü biraz sohbet ediyoruz, o kýsacýk sohbet esnasýnda öyle þeyler anlatýyor ki tadý damaðýmýzda kalýyor. Altay’ýndan bahsederken gözleri parlýyor Volkswagen Aytekin’in… Hemen ertesi gün için sözleþiyoruz.

      Sorularýmýz hazýr ancak Volkswagen Aytekin o kadar dolu ki, biz sormadan baþlýyor anlatmaya, biz de gözlerimizi kýrpmadan dinliyoruz. Röportajdan ziyade sohbet havasýnda geçiyor, biz soruyoruz o anlatýyor, anlattýkça mest oluyoruz..

      * * * * *

      Öncelikle küçüklüðünüzden baþlayalým, nerde doðdunuz, futbola baþlamanýz nasýl oldu?
      1942 yýlýnda Ayvalýk’ta doðdum. Futbola buradaki Barbaros takýmýnda baþladým. Yaþým henüz çok küçük olmasýna raðmen kýsa sürede A takýma yükseldim.

      Altay’a geliþiniz nasýl oldu?
      Henüz 17 yaþýndaydým, bir maçýmý izleyen yöneticilerden biri beni Altay’a almak istediðini söyledi. Tabi aileminde onayýyla hemen kabul ettim. 17 yaþýnda olduðumdan bir takým problemler çýktý, lisansýmý ancak 6 ay sonra çýkarabildik. 18 yaþýnda Altay A takýmýndaydým. O zamanlar antrenör Leandru Remondini’ydi.

      Altay’a geldikten sonra ilk izlenimleriniz neler oldu?
      Altay’a hayallerim için gelmiþtim. Ýyi bir futbolcu olacaktým. Oldum da. Ama futbolcudan önce Altay’lý oldum. Henüz 17 yaþýnda ailemden ayrýlýp bu kulübe geldim, aile sýcaklýðýný buldum, takým içindeki arkadaþlýðý, yönetimle futbolcular arasýndaki baba-evlat iliþkisini gördüm, Altay kültürü öylesine iþlemiþti ki içime, kýsa sürede gerçek bir Altay’lý olmuþtum.

      Volkswagen lakabý nasýl takýldý?
      O zamanlar Volkswagen kamlumbaða modelleri yeni yeni çýkýyordu. Küçük olmalarýna raðmen çokta hýzlýydýlar. Bende çok uzun sayýlmazdým (1.67) ama gerçekten çok hýzlýydým. Top bana geldiðinde tribünden biri hep “yürü be Volkswagen” diye baðýrýr, beni motive ederdi. (gülüyoruz)

Birgün Kemeraltýnda dolaþýrken askeri kýyafetli bir paþa önümü kesti. Altay taraftarý olduðunu söyledi, ve bana Volkswagen lakabýný takanýn kendisinin olduðunu.. Hemen aklýma tribünden gelen “yürü be Volkswagen” sesleri geldi, gülümsedim. Anlamýþ olacak ki hemen o anda “yürü be Volkswagen” dedi, bi süre sohbet edip ayrýldýk. Çok mutlu olmuþtum.

      Peki ya unutamadýðýnýz maçlar? Sizin için yeri ayrý, unutulmaz maçlar mutlaka olmuþtur?
      Aslýnda her maça ayný heyecanla çýkýyordum, Ben her þeyden önce Altay’ýn taraftarýydým, takýmým için oynuyordum, ama hala dün gibi hatýrladýðým maçlar elbette var. Galatasaray’ý deplasmanda 2-1 yenmiþtik. O maç o kadar iyiydik ki Galatasaray sadece seyretmiþti.

      O hala dillerden düþmeyen 66-67 Türkiye kupasý finali? Ondan biraz bahseder misiniz? O heyecaný saha içinde yaþayan birinden duymak bambaþka bi keyif bizim için.
      O maç, öyle biþey ki, hem ezeli rakibinizle oynuyorsun, hemde kupa finali maçý. Heyecaný anlatmam, tarif etmem mümkün deðil. Günler öncesinden maçýn heyecaný sarmýþtý bile, hele sahaya çýktýðýmýzda, bacaklarýmýn titrediðini hissettim. Tribünler hýnca hýnç doluydu, tek kiþilik koltuklarda ikiþer kiþinin olduðunu görüyordum.

      Maç baþladý, 2-0 geriye düþtük. Ben durmadan takým arkadaþlarýmý motive etmeye çalýþýyordum. Ýþe yaramýþtý Altay gibi oynamaya baþlamýþtýk. Ama dakikalarda ilerlemiþti. En sonunda 71. dakikada Aydýn golü atmýþtý. O golün moraliyle maça öyle bir baþladýk ki, sadece 3-4 dakika sonra benim golüm gelmiþti. Göztepe kalesine doðru gelen bi hava topu.. 1.94’lük Göztepe kalecisi.. Ve 1.67’lik Altay’lý Volkswagen Aytekin.. Gözlerimi kapattým, öyle bir sýçradým ki o dev gibi kalecinin üzerinden kafayý vurmayý baþarmýþtým. Golü göremedim, sadece hani böyle tribünler yýkýldý derler ya, onu görebildim. Zaten üst üste maç izleyen taraftarlar, 2. golden sonra öyle bir sevinmiþlerdi ki anlatamam.

      Maç bu skorla bitti, penaltý atýþlarý olmadýðý için Kupa sahibi kurayla belirlenecekti. Aslýnda emindim kazanacaðýmýza, kupa bizim hakkýmýzdý, yüreðimizle mücadele etmiþtik, kupa bizim olmalýydý. Hakem parayý atmýþtý, ve biz kazanmýþtýk.. Çýlgýnlar gibi koþuþturmaya baþladýk, bizi gören tribünlerde coþmuþtu, gözyaþlarýmý tutamýyordum, kupa bizimdi.. (Aytekin amcanýn gözleri doluyor, bizimde ayný þekilde, duygu dolu anlar yaþýyoruz.)

      Hiç baþka takýmlara transferiniz gündeme geldi mi?
      Gelmez olur mu. Ama hiçbirini ciddiye bile almadým. Altay’da baþladým Altay’da býrakacaktým. Zaten baþka bi takýma gidemezdim de, beni Volkswagen Aytekin yapan giydiðim formaydý, baþka bi takýmda ayný aþkla mücadele edebilir miydim? Sonra araya çok büyük hatýrlar girince çok kýsa süren bikaç transfer denemem olmuþtu. Ama yapamayacaðýmý anlar anlamaz býrakmýþtým.
Göztepe 150 bin lira teklif etmiþti. Dönüp bakmadým bile. Yöneticiler bile gideceðimden emindi, ama gitmedim, býrakamadým Altay’ý, býrakamazdým da. Bu olaydan sonra Erdoðan Tözge beni karþýsýna aldý, (yöneticiydi) eðer gitmek istersem her türlü kolaylýðý saðlayacaklarýný, Altay’a çok emeðimin geçtiðini, önümü açmak için her þeyi yapacaklarýný söyledi. Gitmek istemediðimi, gitmeyeceðimi ona da söyledim, çok duygulanmýþtý. Ne kadar istediðimi sordu. Bin lira maaþ yeter dedim. Yýllýk 24 bin liraya anlaþmýþtýk.. Profesyonel deðildim belki, ama çok mutluydum.

      Þimdi takýmý nasýl buluyorsunuz?
      Öncelikle Altay gibi bi kulübün 2. ligde olmasý beni inanýlmaz üzüyor. Maçlarý izleyemiyorum, kalp rahatsýzlýðým var, doktor kesinlikle yasakladý, en son 30 mayýs gecesi izlemiþtim, o gece de çok ciddi rahatsýzlýk geçirdim.

      Taraftara söylemek istedikleriniz var mý?
      Herhangi bi takýmýn taraftarý olmakla Altay’lý olmak farklýdýr. Altay’lý olmak sadece siyah-beyaz renklere gönül vermek deðil, ayný zamanda farklý bi duruþu, farklý bi düþünceyi benimsemektir. Bütün taraftarlarýmýz Altay kültürünü özümsemeli, korumalý, aþýlamalýdýr. Altay’lý olmakta bunu gerektirir.

            * * * * *

      Altaylý olduðumuz için bi kere daha bizi gururlandýran, göðsümüzü kabartan, içtenlikle anlattýðý eþsiz anýlarýný dinlerken gözlerimizi yaþartan Büyük Altay’lý Volkswagen Aytekin’e her þey için defalarca teþekkür edip ayrýlýyoruz.

      Yüzümüzde tebessüm, aklýmýzda Volkswagen Aytekin’den anýlar, içimizde Altay’lý olmanýn haklý gururu, evimizin yolunu tutuyoruz..

 
 
 
 
 
  • ... ARÞÝV ...
  • Ufukhan Bayraktar
    5 Kasým 2010
    Ufukhan Bayraktar
    Cüneyt Biçer Cüneyt Biçer
    26 Haziran 2010
    Okay Yokuþlu
    3 Mart 2010
    Okay Yokuþlu
    Zafer Bilgetay Zafer Bilgetay
    3 Mart 2010
    Kýlýç Arslan Kopuz
    27 Ekim 2009
    Tahir Karapýnar
    Gökhan Deðirmenci Gökhan Deðirmenci
    5 Mart 2009
    Tahir Karapýnar
    24 Þubat 2009
    Tahir Karapýnar
    Volkswagen Aytekin Aytekin Erhanoðlu

    (Volkswagen Aytekin)

    Mehmet Budak
    19 Aralýk 2008
    Mehmet Budak
    Burak Çalýk Burak Çalýk
    Kasým 2008
    Þehmus Özer
    Eylül 2008
    Þehmuz Özer
    Ýbrahim Öztürk Ýbrahim Öztürk
    2007 - 2008